انتشار کردن آلبوم «خاطرات جوانیم» با آهنگسازی هوشنگ کامکار

به نقل از

خبرگزاری موج،

در این آلبوم ارسلان کامکار به گفتن نوازنده ویولن و ویولن آلتو، اردشیر کامکار به گفتن نوازنده کمانچه و این چنین علی جعغری پویان و سهراب برهمندی به گفتن نوازنده ویولن آلتو هنرنمایی کرده‌اند. این چنین نگار نوراد نوازنده ویلنسل و احسان امامی نوازنده تار، نولاچینی نوازنده دوتار هم در این آلبوم وجود دارند و صدابرداری و مسترینگ «خاطرات جوانیم» توسط سیاوش کامکار در استودیو سیا انجام شده است. مرتضی شمیسا به گفتن گرافیست در این پروژه وجود داشته. سام شرف زاده مدیر رسانه‌ای تازه ترین آلبوم هوشنگ کامکار بوده و موسسه شهنای (امین جهانگیری) به گفتن ناشر با این هنرمند برجسته همکاری کرده است.

در قسمتی از یادداشت‌ نوشته شده در کاور آلبوم «خاطرات جوانیم» به قلم هوشنگ کامکار آمده است: «بیشتر از یک سال است که انتشار کردن این آلبوم بنا به دلایل گوناگون در جهان  و شیوع بیماری کرونا به تعویق افتاده می بود ولی اکنون انتشار می‌بشود. در اینجا با احترام به آهنگسازان ایرانی پیشنهاد می‌کنم برای پیشرفت موسیقی ملی ایران می‌توانند از همه تکنیک‌ها و عوامل رایج موسیقی غربی در جهان امروزین چه موسیقی مدرن و چه پست مدرن و غیره در آثار خود منفعت گیری کنند به‌شرطی که هویت ملی موسیقی ما در آن به‌صورتی منطقی و اصولی بکار رود. نه این که فقطً موسیقی مدرن و دودکافونیک یا سریال و یا اولترا مدرن بنویسند که به‌نظر من نه تنها در ایران بلکه در جهان هم چندان مورد دقت قرار نخواهد گرفت و کار جدیدی نخواهد می بود.

اگر چنانچه از موسیقیدانان مدرن غربی و آمریکایی بهتر نوشتند و تقلیدی ناقص از آنها نبوده است، احتمالا آثارشان مورد دقت عده‌ای خاص از مردم جهان قرار گیرد ولی هیچ کمکی به پیشرفت فرهنگ موسیقی ملی ایران نخواهد کرد. نام تاثییر «خاطرات جوانیم» بدین علت انتخاب شد که تفکرات موسیقایی من همیشه توام بوده با موسیقی ملی و سنتی ایران چه در محیط خانواده‌ام و چه سال‌هایی که با محمدرضا لطفی و دیگر هنرمندان زندگی کردم و نیز تحصیلاتم در خارج از سرزمین که اصولی‌تر با تکنیک‌های موسیقی کلاسیک غربی و پیشرفت‌های آن از نزدیک آشنا شدم. در نتیجه محتوی این تاثییر یادبودی است از این دوران با تمرکز بر دوشیوه گوناگون موسیقایی.

قطعه اول ” خاطرات جوانیم ” که ترکیبی است از سنت و تجدد . اثری نسبتاً مدرن است که برای ارکستر سمفونیک و ساز تار و کمانچه در یک موومان نوشته شده است. ترکیب ملودی‌های سنتی در گوشه‌هایی از دستگاه‌های شور ( درآمد و کرشمه) ، همایون (بیداد و شوشتری)، راست پنجگاه ( درآمد ) با بافت و هارمونی و کنترپوان غیرکلاسیک در ارکستر از جمله ویژگیهای مهم آن است. بافت مدال ملودی‌های سنتی در تار و کمانچه با منفعت گیری از فواصل سری و کرن موسیقی سنتی ایران به‌صورتی هماهنگ با هارمونی‌های پیچیده و مشابه با آن در هم ترکیب شده‌اند. در نتیجه بر خلاف نظرات برخی اساتید که ناموافق بکارگیری فواصل سری و کرن در موسیقی پلی فونی‌اند، آهنگسازان جوان ما از بکارگیری این فواصل در آثار پلی‌فونیک ارکسترالشان به روش ملودیک دلواپس نباشند. بافت کنترپوانتیک تازه ارکستر هماهنگ با ملودی‌های سنتی، هویت ملی و ایرانی تاثییر را نگه داری کرده است. مدولاسیون‌های گوناگون در ارکستر و این چنین تغییرات موتیف‌ها و گوشه‌ها در دستگاه‌های گوناگون با نگه داری هویت ملی به‌صورتی منطقی و مناسب در تار اراعه شده است.

 ایده مهم من در این تاثییر همانگونه که قبلاً اشاره کردم منفعت گیری هر چه آزادتر از قواعد هارمونی، کنترپوان و ارکستراسیون مدرن موسیقی غربی با عوامل موسیقایی کاملاً سنتی ایران بوده که در آن هویت ملی موسیقی ما تا حدی نگه داری شده است به‌طوری که شنونده ایرانی با حالت تاثییر بیگانه نخواهد می بود و برای طرفداران موسیقی جهانی نیز تا حدی دلنشین و تازه باشد. این تاثییر به همراه کنسرتینو برای سنتور و ارکستر چند ماه دیگر توسط ارکستر سمفونیک ونکوور کانادا اجرا خواهد شد.

قطعه ششم «واریاسیون نوائی» بر پایه ملودی محلی خراسانی نوائی ساخته شده و یکی از ویژگی‌های بی همتا آن وحدت و ربط همه قسمت‌های واریاسیون با ملودی نوائی است. به عبارتی همه عوامل ملودیک، کنترپوانتیک و هارمونیک تاثییر از موتیف نوائی گرفته شده است.»