سالانه بیشتر از یک میلیارد پرنده در ایالات متحده قربانی برخورد با پنجره‌ها می‌شوند_دانشجو

پنجره‌های شیشه‌ای از ورقه‌های شفاف و تقریباً نامرئی از مواد محکم می باشند که به ما اجازه خواهند داد نور طبیعی را به ساختارهای بسته خانه‌های خود داخل کنیم. با این‌حال، فراتر از دیوارهای ساختمان‌های روشن و مطبوع، پنجره‌ها به چیز فرد دیگر تبدیل خواهد شد: تهدیدی برای حیات وحش.

پرندگان فهمید شیشه نمی‌شوند. چون به آنها آموزش داده نشده است که نشانه‌های ساختاری را که نشان‌دهنده وجود یک شیشه است تشخیص دهند. آنها زیاد تر تلاش می‌کنند به درون پرواز کنند، فضای باز پشت پنجره را به‌گفتن زیستگاه ببینند یا انعکاس شیشه را واقعی تفسیر کنند. اما برخورد پرندگان با شیشه عواقب زیاد شدیدی برای آنها دارد.

آمار بالای مرگ و میر پرندگان در تاثییر برخورد به پنجره

پنجره‌ها و ساختمان‌های شیشه‌ای، به‌اختصاصی همراه با جذب و از بین رفتن نور مصنوعی، تعداد بسیاری از پرندگان را می‌کشند. اما مشکل حتی بدتر از آن چیزی است که فکر می‌کردیم. مطالعه‌ای که در ۷ آگوست در مجله PLOS One انتشار شد، ادعا کرد که نزدیک به ۶۰ درصد پرندگان بعد از مجروحیت توسط برخورد با شیشه می‌میرند. حتی در بهترین شرایط ممکن، یعنی با دریافت مراقبت و محافظت از شکارچیان.

تحقیقات قبلی به نتایج متغیری درمورد تلفات تخمینی پرندگان اشاره می‌کرد. یکی از متداول‌ترین ارقامی که از یک مطالعه در سال ۲۰۱۴ ذکر شد، نشان می‌داد که تنها در ایالات متحده سالانه بین صدها میلیون تا یک میلیارد پرنده بر تاثییر برخورد با پنجره می‌میرند.

با این‌حال، این تجزیه و تحلیل قبل و تقریباً همه تحقیقات دیگر درمورد مرگ و میر توسط پنجره‌ها، تنها به شمارش پرندگان مرده در کنار سازه‌ها متکی می بود. مطالعه تازه یک قدم فراتر می‌رود و برسی می‌کند که چه اتفاقی برای زیر مجموعه‌ای از پرندگانی از ضربه اولیه جان سالم به در می‌برند، می‌افتد. دریافت این مسئله که بیشتر از نیمی از آنها زنده نمی‌همانند، تبدیل یک برآورد ازردهکننده و تأسف‌بار می‌شود.

نویسندگان این مطالعه می نویسند: «بیشتر از ۱ میلیارد پرنده هر ساله در ایالات متحده بر تاثییر برخورد به ساختمان‌ها می‌میرند. می‌خواهم بگویم اعداد شگفت‌انگیز بودند. می‌خواهم بگویم فکر نمی‌کردم آنقدر بد باشد. اما متأسفانه منطقی است. حیوانات وحشی سرسخت می باشند. آن‌ها تلاش می‌کنند تا وقتی که می‌توانند از شرایط فاجعه‌بار جان سالم به در ببرند. اما حتی اگر فهمید نشویم، ما آنها را از دست می‌دهیم.»

تخمین‌های ناقص

اکثر پرندگانی که به پنجره برخورد می‌کنند فورا نمی‌میرند. مطالعه مشاهده‌ای تازه نشان داد که بیشتر از ۸۰ درصد از پرندگانی که با شیشه برخورد می‌کنند از صحنه دور خواهد شد و ۵۰ درصد از برخوردها هیچ نشانه قابل مشاهده‌ای باقی نمی‌گذارند. با این‌حال، تحقیقات تازه مشخص می کند که تا این مدت تعداد بسیاری از پرندگان به این علت می‌میرند.

«کورنریچ» و همکارانش تا آنجایی که می‌توانستند داده‌های بازپروری حیات وحش را درمورد برخوردهای پرندگان به ساختمان، از تعداد انگشت‌شماری از ایالت‌ها، گردآوری کردند. اگرچه مجموعه داده آنها دارای شکاف‌های بسیاری است، اما بیشتر از ۳۱۰۰ برخورد مستند را که شامل ۱۵۲ گونه گوناگون پرندگان می‌شود ردیابی کردند.

محققان دریافتند که تنها ۳۹.۵ درصد از پرندگانی که بعد از برخورد با پنجره به مراکز بازپروری آورده شده بودند، بعد از میانگین ۱۲ روز درمان، در حیات وحش رها شدند. برعکس، ۳۲.۱ درصد در طول درمان جان خود را از دست دادند که طبق معمولً در عرض سه روز بعد از اشکار شدن اتفاق می‌افتد. ۲۸.۴ درصد دیگر از پرندگان نیز توسط بازپروران حیات وحش معدوم شدند چون به‌نظر این انسانی‌ترین راه برای حیواناتی است که قادر به بهبودی نیستند.

«تراویس لانگکور»، بوم‌شناس شهری، می‌گوید: «این مطالعه با منفعت گیری از یک منبع اطلاعاتی که کمتر مورد منفعت گیری قرار گرفته است، به یک سوال دلنشین و مهم پرداخته است.»

لانگکور با یافته‌های مطالعات تازه موافق است و خاطرنشان می‌کند که تخمین ما از مرگ و میر پرندگان در تاثییر برخورد به گمان زیادً پایین است.

«داستین پارتریج»، یکی از نویسندگان این مطالعه می‌گوید: «اگر پرندگان به قدر کافی گیج شوند تا اشکار شوند و تحت مراقبت قرار گیرند، هم چنان ۶۰ درصد از آنها می‌میرند.»

از ترکیب این آمار با تعداد پرندگانی که مجروح شده‌اند، محققان به‌طور محافظه‌کارانه تخمین می‌زنند که هر سال نزدیک به ۱۰۰ میلیون پرنده در تاثییر برخورد به پنجره در ایالات متحده کشته‌ خواهد شد. با این‌حال، پارتریج و کورنریچ می‌گویند این اعداد تازه تا این مدت هم کم‌شمار می باشند. چون پرندگان یافت شده‌ تنها قسمت کوچکی از تعداد کل پرندگانی می باشند که به ساختمان‌ها برخورد می‌کنند و بلافاصله نمی‌میرند.

سوالات باز حوالی مطالعه ادامه دارد

این امکان وجود دارد که تعداد بسیاری از پرندگانی که به مراکز بازپروری منتقل نشده‌اند بمیرند. این چنین امکان پذیر پرندگانی که به بازپروری‌ها منتقل خواهد شد، زیرمجموعه‌های صدمه‌دیدگی جدی‌تری نسبت به آن‌هایی داشته باشند که مورد دقت قرار نمی‌گیرند یا بلافاصله صحنه برخورد را ترک می‌کنند.

نویسندگان می‌گویند: «ما واقعاً چیز بسیاری درمورد پرندگانی که به پنجره‌ها برخورد می‌کنند و موفق به فرار خواهد شد نمی‌دانیم. برای آشکار کردن این نتایج طویل زمان به تحقیقات مشاهده‌ای و ردیابی بیشتری نیاز است.»

به‌طور کلی، ناشناخته‌ها و سؤالات باز بسیاری وجود دارد که این مطالعه به آنها جواب نمی‌دهد. داده‌های آنها ناقص و منطقه‌ای است. برای مثال، اشکار نیست که یافته‌های شمال شرق ایالات متحده در دیگر نقاط سرزمین هم وجود داشته باشد. اما چیزی که می‌دانیم این است که زنده ماندن به‌گفتن یک پرنده در طبیعت سخت است. به‌خصوص پرنده‌ای که مجروح یا گیج شده‌ است. برای پرندگانی که در تاثییر برخورد با پنجره صدمه دیده‌اند، یافته‌های مطالعه تاسف‌بار است.

علاوه‌بر این، محققان متغیرهای مؤثر بر نتایج برخورد با پنجره را برسی کردند. در بین چیزهای دیگر، آنها دریافتند که پرندگان بزرگتر گمان بیشتری برای زنده ماندن دارند. مرگ و میر و زمان درمان بسته‌ به فصل متفاوت است و ضربه به سر و ضربه مغزی شایع‌ترین صدمه گزارش شده‌ است.

کورنریچ می‌گوید: «علیرغم این حقیقت که مراکز بازپروری نمی توانند هر پرنده‌ای را که برایشان آورده‌ می‌شود نجات دهند، آنها تا حد بسیاری بخشی از راه‌حل می باشند. این مراکز تأثیر قابل توجهی بر جمعیت و زندگی موجودات دارند.»

پیشگیری از مرگ و میر پرندگان

یافته‌ها اصرار می‌کنند که افراد توانبخش نمی توانند تنها راه‌حل باشند. لانگکور می‌گوید: «باتوجه به این آمار، پیشگیری راه‌حلی کلیدی و امکان پذیر.»

پرندگان در دنیای مدرن با چالش‌های بی‌شماری روبرو می باشند و جمعیت آنها به شدت درحال افت است. گربه‌های وحشی در فضای باز تبدیل انقراض ۴۰ گونه پرنده شده‌اند و فکر می‌شود که بزرگترین عامل مرگ و میر پرندگان باشند. پنجره در رتبه دوم جدول مرگ و میر پرندگان قرار دارد و می‌توان او گفت، ساده‌ترین تهدید در بین همه تهدیدات است.

استراتژی‌های اثبات‌شده، همانند شیشه‌های ایمن برای پرندگان و مقاوم‌سازی با نوار چسب، همه انها خطر ضربه را به حداقل می‌رسانند و اساساً هیچ جنبه منفی ندارند. لانگکور می‌گوید تعداد بسیاری از پرندگان در شب مهاجرت می‌کنند و به سمت نور مصنوعی شهرها کشیده‌ خواهد شد. ابتکاراتی همانند خاموش کردن چراغ در طول فصل مهاجرت می‌تواند از جذب پرندگان به مانع ها خطرناک در وهله اول جلوگیری کند و میلیون‌ها پرنده را نجات دهد. کشیدن‌ پرده به محض تاریک شدن‌ هوا نیز در پیشگیری مهم است.

کورنریچ می‌گوید: «پرندگان قسمت زیاد مهمی از محیط زیست ما می باشند. آنها آفات را می‌خورند، به گرده افشانی گیاهان پشتیبانی می‌کنند، دانه‌ها را پخش می‌کنند و لاشه را تمیز می‌کنند. پرندگان برای هزاران سال منبع الهام و نشاط بشریت بوده‌اند. اگر می‌خواهیم پرنده‌هایی را ببینیم که در آینده دور پرواز می‌کنند، باید پنجره‌هایمان را مجدد قاب کنیم.