موج‌های گرمای تابستانی تهدیدی جدی برای اقتصاد جهانی به شمار می‌روند_دانشجو

جوزف استایس (Jiseph Stice) از دانشگاه جورج میسون آمریکا، مارکوس کرک (Marcus Kirk) از دانشگاه فلوریدا، و درالد استایس (Derrald Stice) از دانشگاه هنگ‌کنگ اعداد و رقم های مربوط به کسب‌وکارها و تحول اقلیم را به یکدیگر پیوند داده‌اند. مقصد آن‌ها به‌طور خاص جواب به این سوال است که چرا گرمای بی‌سابقه تابستان اقتصاد کشورها را با بحران جدی روبه رو نکرده است.

در تعداد بسیاری از کشورهای دنیا، دمای روزهای تابستان امسال رکوردهای جدیدی را ثبت کرده‌اند. با این که تا این مدت نیمی از تابستان باقی مانده، باید امسال را گرم‌ترین سال ثبت‌شده در تاریخ بدانیم. این چنین گرمای شدیدی در تابستان عواقبی جدی برای محیط‌زیست، سلامت عمومی و اقتصاد خواهد داشت.

پیش از این، اقتصاددانان آمار فروش فصلی بنگاه‌های بزرگی آمریکایی را با داده‌های دما قیاس کرده بودند. آن‌ها یک معیار حساسیت به آب‌وهوا تعریف کرده و آن را «بتای آب‌وهوا» (weather beta) نامیدند. آن‌ها می‌خواستند بدانند هنگامی دمای هوا از دمای ایده‌آل ۱۸.۳ درجه سلسیوس بالاتر یا پایین‌تر می‌رود، چه تأثیری در مقدار فروش دارد.

پژوهشگران دمای ۱۸.۳ درجه را ایده‌آل می‌دانند، چون می‌گویند هنگامی دما از آن بالاتر باشد شما کولر را روشن می‌کنید و هنگامی پایین‌تر باشد، بخاری یا شوفاژ را.

اما این اطلاعات به‌طور کلی نتیجه‌ای قطعی نداشتند. نوسانات دما اثری روی فروش در مقیاس بزرگ ندارند. این نتیجه برای استایس و همکارانش غافلگیرکننده نبوده است. آن‌ها می‌گویند هوای خنک‌تر به‌طور میانگین برای کل اقتصاد بهتر است. اما برخی از قسمت‌ها (برای مثالً کشاورزی) از دمای بالا سود می‌برند. این چنین تأثیر دما روی کارکرد اقتصادی به منطقه و زمان سال نیز بستگی دارد.

تاثییر واقعی تحول اقلیم روی اقتصاد

استایس و همکارانش برای بازدید تاثییر واقعی افزایش گرمای تابستان روی اقتصاد، بنگاه‌ها را بر پایه اندازه و تمرکز جغرافیایی جدا کردند. فکر مهم آن‌ها این می بود که بنگاه‌های با گستره جغرافیایی بزرگ‌تر کمتر از تغییرات دما صدمه می‌بینند.

این اختلاف اهمیتی اختصاصی داشت. برای کوچک‌ترین و محلی‌ترین بنگاه‌های اقتصادی، جابجایی دمای غیرایده‌آل از صدک ۷۵ به صدک ۲۵، معادل می بود با ۸.۸ تا ۱۵.۹ درصد افت در فروش. این افت فروش در شرایط شبیه برای بزرگ‌ترین و گسترده‌ترین بنگاه‌ها ۴.۳ تا ۵.۶ درصد می بود.

باید دقت کرد که در بازدید آثار تحول اقلیم، با تفاوت‌های زیاد کوچک، در حد صدم‌های درجه در دمای میانگین روز در یک فصل، روبرو هستیم. استایس می‌گوید در داده‌های آن‌ها دمای میانگین روزهای فصل، زیاد کمتر از نیم درجه در هر روز افزایش اشکار کرده بودند.

آن‌ها با یک مدل به پیش‌بینی تغییرات فروش برای بنگاه‌ها به‌صورت تکی (و نه کلی) پرداختند. به‌طور میانگین، افت واقعی در فروش کمتر از نصف چیزی می بود که آن‌ها پیش‌بینی کردند.

پژوهشگران گمان می‌برند که این بنگاه‌ها با تحول رویه‌های کسب‌وکار خود توانستند از صدمه دمای ناملایم در امان بمانند. زمان و منابعی که صرف سازگاری با افزایش شدید گرمای تابستان خواهد شد، بخشی از هزینه‌های مخفی یک اقتصاد در روبه رو با تحول اقلیم می باشند.

اما با این که مدیران بنگاه‌ها می‌توانند کارکرد خود را به‌خوبی مدیریت کنند، قسمت مالی در برابر آثار تحول اقلیم صدمه‌پذیر است. پژوهشگران دریافتند که پیش‌بینی‌های فروش پیش از گزارش‌های درآمد به‌واسطه تحول دمای نامتعارف نادرست از آب درمی‌آیند و به‌طور میانگین ۷.۴ درصد اشتباه دارند.

به گفتن دیگر، به‌نظر می‌رسد اندوخته‌گذاران راهی ندارند که بتوانند خود را در برابر تعامل های نهان و پرهزینه بین فعالیت‌های اقتصادی و تحول اقلیم محافظت کنند.

این چنین به‌نظر می‌رسد که سیاست‌های دولت‌های شهری و محلی بیشترین تأثیر را روی کارکرد اقتصادی بنگاه‌ها دارند. از این رو، استایس می‌گوید که برای مقابله با آثار گرمای شدید تابستان روی اقتصاد، باید دقت خود را به رهبران سیاسی محلی معطوف کنیم، نه به سیاست‌های ملی یا بین‌المللی.

این مطالعه را می‌توانید در این لینک مشاهده کنید.