شباهت فیلم به وثوقی، ادای دین به بزرگان سینماست_دانشجو

،‌ در نهمین روز از جشنواره چهل و سوم فجر، نشست سوال و جواب فیلم سینمایی شاه ‌نقش با اجرای  فرزاد حسنی و با وجود ناظر احمدلو  (کارگردان)، علی قائم مقامی (تهیه‌کننده)، محسن فلاحی (مدیر فیلمبرداری)، مهدی حسینی‌وند (تدوینگر)،‌  هومن برق‌نورد، بهرنگ علوی، مینا وحید و نسیم ادبی (بازیگران)، امیرعباس دهقانی (طراح صحنه و لباس)، هومان فاضل (فیلمنامه‌نویس) برگزار شد.

در ابتدای این نشست، ناظر احمدلو درمورد شباهت گریم بهرنگ علوی به بهروز وثوقی او گفت: شخصیت مهم فیلم ما «ناصر عشقی»، هنرور سینما است که عاشق وثوقی و طرفدار او است و آدم‌هایی که عشق سینما می باشند از آنچه آن‌ها را مسحور خود کرده، وام‌دار می باشند. این افراد حتی سخن بگویید روزمره‌شان هم از دیالوگ‌های داخل فیلم‌ها است و سینما همه جنبه‌های زیستن را در بر می‌گیرد. قرار می بود فیلم ما ادای دینی به همه آثاری بکند که ما را عاشق سینما کرده است بعد طبیعی است که نقش مهم فیلم ما به وثوقی شباهت داشته باشد.

او همین طور گفت: به علت سایه‌ای که در روح این فیلم می بود، ما باید در همه اجزا، ناگزیر از این دایره نمی‌توانستیم خارج شویم. «شاه‌نقش» نوشته فساد در سینما را پیش می‌کشید که در اینجا سینما نماد و ابزاری برای نمایش فساد اجتماعی می بود که به طور تمثیل در این تاثییر سینمایی به چشم می‌خورد. از کودکی، تلخ‌کامی زندگی هنروران برای من حساسیت‌برانگیز بوده است. برای همین ماموریت خود دیدم که به اندازه خودم از این افراد حمایتکنم. به این علت تا جایی که امکان داشته باشد دوست دارم از هنروران در فیلم منفعت گیری کرده و اجازه ندهم غبار فراموشی چهره آن‌ها را بپوشاند.

بهرنگ علوی، بازیگر این تاثییر سینمایی او گفت‌: اولین تصاویر که در قالب خبر از فیلم انتشار شد، این قضاوت به غلط شکل گرفت که قرار است من خودم را با شخصی دیگر قیاس کنم. درحالی که من عاشقانه کاراکتری هنرمند با سینما را عکس کردم که به جهان درون فیلم‌ها سفر می‌کنند. جنس عاشقی هنروران سینما جور فرد دیگر است و من تلاش کردم این نوشته را روایت کنم. وثوقی، در بازیگری مرجع است و بازی‌های باکیفیت بازیگران با او قیاس می‌شود. این به معنی این است که او در قله‌ای دست نیافتنی به لحاظ بازیگری ایستاده است.

علی قائم‌مقامی، تهیه‌کننده فیلم فرمود: من هم همانند تهیه‌کنندگان دیگر آثارم را به دبیرخانه جشنواره ارسال می‌کنم و خدا را شکر می‌کنم که مورد پسند هیات انتخاب قرار گرفته و داخل رقابت جشنواره خواهد شد. هشتاد درصد این فیلم متعلق به من است و بیست درصد دیگر سهم ناظر احمدلو و آقای اعتمادی دوست ایشان است که بخشی از دستمزد کارگردانی خود را نگرفته و در فیلم سهم گرفته است. برای ساخت این تاثییر سینمایی از هیچ ارگان و سازمان دولتی پشتیبانی نگرفتیم.

محسن فلاحی، مدیر فیلمبرداری او گفت: ناظر احمدلو، بر نوستالژی شدن کار اصرار بسیاری داشت. درنتیجه ما اغاز به تماشای مجدد آثار قدیمی کردیم و فهمید شدیم که آن‌ها به علت شرایط فنی آن روز از نور زیاد منفعت گیری می‌کردند و درنتیجه کنتراست فیلم بالا می‌شد. ضمن این که از لنز زوم هم منفعت گیری تعداد بسیاری می‌شد. ما برای تشکیل تنش در فیلم از لنز زوم پشتیبانی گرفتیم تا استراتژی و فرم قدیمی را به این شیوه بازنمایی کنیم.

هومن برق نورد، دیگر بازیگر فیلم او گفت: این فیلم کلاژی از همه فیلم‌های قدیمی و معروف به فیلم‌فارسی است. اعتقادی به این جلسه ندارم و از بابت احترام در اینجا هستم. به نظرم سخن خود را در فیلم زده‌ام و اینجا باید ما را نقد کنید نه این که زیرنویس به فیلم بدهیم.

نسیم ادبی یکی دیگر از بازیگران این فیلم او گفت: این فیلم توانایی سوم من با آقای قائم مقامی می بود و فیلمنامه و حرفی که داشت را زیاد دوست داشتم. نقش زیاد خاص و عجیبی برای من می بود. اگر قرار می بود این فیلم قبل از انقلاب ساخته شود و من این نقش را بازی کنم، دوست داشتم بهروز وثوقی نقش روبه رو من باشد. نقش خود من را هم فرزانه تاییدی بازی کند.

مینا وحید فرمود: در ابتدای کار، نقش برای من زیاد دلنشین نبوده است، چیزی که نظر من را جلب کرد فیلمنامه کار می بود. اما با اغاز روال تشکیل، کم‌کم از نقش هم خوشم آمد.

مهدی حسینی‌وند، تدوینگر فرمود: بازی بازیگران در این تاثییر سینمایی زیاد خوب می بود و این نوشته به تدوین کار پشتیبانی می‌کرد. تلاش من این می بود که اغراق‌هایی که در نوشته فیلمبرداری و بازی‌ها دیده می‌شد را نگه داری کنم.

امیرعباس دهقانی، طراح صحنه و لباس این تاثییر سینمایی او گفت: نگاه ما برای طراحی لباس و صحنه در «شاه‌نقش» به فیلم‌های قدیمی می بود.

هومان فاضل، فیلمنامه‌نویس او گفت: من و ناظر احمدلو زمان‌ها روی این سوژه کار کردیم. فکر می‌کنم در بهترین زمان و شرایط ممکن این تاثییر ساخته شد. در وهله اول همکاری نزدیک من با کارگردان مسئله‌ای حائز دقت می بود. این چنین تعاملی برای ساخت کیفیت مطلوب زیاد سازنده است. فیلم ما احتمالا درظاهر زندگی هنروران را ترسیم می‌کرد، اما داستان، قصه آدم‌های درحاشیه مانده می بود. این که تا وقتی که آدم‌ها را در حاشیه نگه داشته و به متن نیاوریم، چه‌قدر می‌تواند جهت‌ساز خود ویرانگری باشد. من نه درمورد هنروران سینما که برای هنروران سینما نوشتم!

مهدی جمشیدیان، صداگذار این تاثییر سینمایی فرمود: سینما زیاد بی رحم است اما امیدوارم در زمان اکران با ما مهربان باشد. دوست دارم از روبیک منصوری یاد کنم که در این فیلم زیاد از شیوه کار او منفعت بردم.